Έχετε υποχρέωση να εφοδιασθείτε με άδεια και να καταβάλετε πνευματικά δικαιώματα από τη στιγμή που χρησιμοποιείτε τα MP3 για την δημόσια εκτέλεση μουσικής εντός της επιχειρήσεώς σας, αφ’ενός μεν διότι με την αγορά τους και την καταβολή της αξίας τους δεν σημαίνει αυτομάτως ότι αποκτήσατε και τα δικαιώματα των δημιουργών πάνω στα έργα τους που περιέχονται στα συγκεκριμένα MP3, αλλά έχετε απλώς και μόνο το δικαίωμα να το χρησιμοποιείτε για δική σας ακρόαση (ιδιωτική χρήση).
Συγκεκριμένα, όπως ορίζει το άρθρο 17 του Ν. 2121/1993, η μεταβίβαση της κυριότητος του υλικού φορέα όπου έχει ενσωματωθεί το πνευματικό έργο, δεν επιφέρει και μεταβίβαση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, σύμφωνα δε με το άρθρο 18 παρ. 1 του Ν. 2121/1993 «…Δεν αποτελεί ιδιωτική χρήση η χρήση στο πλαίσιο μιας επιχείρησης ή μιας υπηρεσίας ή ενός οργανισμού….».

Έχετε υποχρέωση να εφοδιασθείτε με άδεια δημοσίας εκτελέσεως μουσικής από την ΕΔΕΜ και να καταβάλετε τα αναλογούντα πνευματικά δικαιώματα, διότι δεν έχει σημασία ο τρόπος και – ιδίως – το μέσον μεταδόσεως / αναμεταδόσεως , δηλ. δημοσίας εκτελέσεως μουσικής εντός του χώρου μιάς επιχειρήσεως, όπως ορίζει ρητά και το άρθρο 3 παρ. 1 του Ν. 2121/1993, σύμφωνα με το οποίο «….ο  δημιουργός έχει δικαίωμα να επιτρέπει ή να απαγορεύει « …….ζ) τη μετάδοση ή αναμετάδοση των έργων τους στο κοινό με τη ραδιοφωνία και την τηλεόραση, με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή καλώδια ή άλλους υλικούς αγωγούς, ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την επιφάνεια της γής ή μέσω δορυφόρων …..…».

Επίσης, σύμφωνα με γνωμοδοτήσεις α) Εισαγ.Α.Π. 827/1994, β) Καθ. Λ.Κοτσίρη και γ) Δρ. Γ.Κρίππα, η μετάδοση εκ δέκτου ραδιοφώνου ή τηλεοράσεως εγκατεστημένου μονίμως ή επ’ ευκαιρία, αποτελεί νέα χρήση , ως ξεχωριστή μορφή δημόσιας εκτελέσεως, και επομένως υπόκειται στην άδεια του πνευματικού δημιουργού.

Η καταβολή συνδρομής στο κάθε συνδρομητικό κανάλι, σας παρέχει τη δυνατότητα να λαμβάνετε το σήμα του για την ιδιωτική και προσωπική σας χρήση και όχι για να το χρησιμοποιείτε στα πλαίσια λειτουργίας της επιχειρήσεώς σας.

Όπως δηλαδή με την αγορά ή την ενοικίαση ενός πιάνου και την καταβολή του σχετικού ποσού, δεν σημαίνει ότι δικαιούσθε να προβαίνετε σε δημόσια εκτέλεση μουσικής με το συγκεκριμένο αυτό πιάνο, χωρίς να καταβάλετε δικαιώματα στην ΕΔΕΜ και χωρίς να λάβετε την προηγούμενη γραπτή άδειά της.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Ίδια απάντηση με την προηγούμενη ερώτηση όσον αφορά τον τρόπο αποκτήσεως της μουσικής, με την σημαντική επισήμανση ότι εφόσον «κατεβάζετε» τα τραγούδια από παράνομες ιστοσελίδες , τότε γίνεσθε αυτομάτως συνεργοί σε αδίκημα δηλαδή αυτό της αποδοχής προϊόντος εγκλήματος και έτσι, θα έχετε συνέπειες και κυρώσεις και για τις δύο πράξεις (δηλ. και παράνομη λήψη τραγουδιών από το διαδίκτυο και παράνομη – στη συνέχεια – δημόσια εκτέλεση αυτών).

Ένας Ο.Σ.Δ.  εκπροσωπεί τους μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς, Έλληνες και ξένους και ειδικότερα, τους μεν Έλληνες, δυνάμει συμβάσεων εκχωρήσεως – μεταβιβάσεως, τους δε ξένους μέσω συμβάσεων αλληλοεκπροσωπήσεως που έχει συνάψει ο Οργανισμός  με τις αντίστοιχες εταιρίες της αλλοδαπής στις οποίες ανήκουν και είναι μέλη.

Προβλέπονται οι εξής κυρώσεις:

Α) Προληπτικώς, σύμφωνα με το άρθρο 63 παρ. 1 , απαγόρευση της

πράξεως με την οποία απειλείται προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας.

Β) Αστικές κυρώσεις, σύμφωνα με το άρθρο 65 και

Γ) Ποινικές Κυρώσεις, σύμφωνα με το άρθρο 66 του Ν. 2121/1993, με

παρεπόμενη ποινή την αφαίρεση της άδειας λειτουργίας της

επιχειρήσεως.

Ειδικώτερα:

Σύμφωνα με το άρθρο 65 του Ν. 2121/1993 «… 1. Σε κάθε περίπτωση προσβολής της πνευματικής ιδιοκτησίας ή του συγγενικού δικαιώματος ο δημιουργός ή ο δικαιούχος του συγγενικού δικαιώματος μπορεί να αξιώσει την αναγνώριση του δικαιώματός του, την άρση της προσβολής και την παράλειψή της στο μέλλον. 2. Όποιος υπαιτίως προσέβαλε την πνευματική ιδιοκτησία ή τα συγγενικά δικαιώματα άλλου υποχρεούται σε αποζημίωση και ικανοποίηση της ηθικής βλάβης. Η αποζημίωση δεν μπορεί να είναι κατώτερη από το διπλάσιο της αμοιβής που συνήθως ή κατά νόμο καταβάλλεται για το είδος της εκμετάλλευσης που έκανε χωρίς την άδεια ο υπόχρεος. 3. Αντί για αποζημίωση και χωρίς να απαιτείται υπαιτιότητα του υποχρέου ο δημιουργός ή ο δικαιούχος του συγγενικού δικαιώματος μπορεί να αξιώσει είτε την καταβολή του ποσού κατά το οποίο ο υπόχρεος έγινε πλουσιότερος από την εκμετάλλευση του έργου ή του αντικειμένου συγγενικού δικαιώματος προβλεπομένης στα άρθρα 46 έως 48 και 51 του παρόντος νόμου χωρίς άδεια του δημιουργού ή του δικαιούχου είτε την καταβολή του κέρδους που ο υπόχρεος αποκόμισε από την εκμετάλλευση αυτή».

Σχετικά δε με τις ποινικές κυρώσεις, το άρθρο 66 του Ν. 2121/1993 ορίζει ότι «….. 1. Τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 2.900 -15.000 ευρώ όποιος χωρίς δικαίωμα και κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος νόμου ή διατάξεων των κυρωμένων με νόμο πολυμερών διεθνών συμβάσεων για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας εγγράφει έργα ή αντίτυπα, αναπαράγει αυτά άμεσα ή έμμεσα, προσωρινά ή μόνιμα, με οποιαδήποτε μορφή, εν όλω ή εν μέρει, μεταφράζει, διασκευάζει, προσαρμόζει ή μετατρέπει αυτά, προβαίνει σε διανομή αυτών στο κοινό με πώληση ή με άλλους τρόπους ή κατέχει με σκοπό διανομής, εκμισθώνει, εκτελεί δημόσια, μεταδίδει ραδιοτηλεοπτικά κατά οποιονδήποτε τρόπο, παρουσιάζει στο κοινό έργα ή αντίτυπα με οποιονδήποτε τρόπο, εισάγει αντίτυπα του έργου που παρήχθησαν παράνομα στο εξωτερικό χωρίς τη συναίνεση του δημιουργού και γενικά εκμεταλλεύεται έργα, αντίγραφα ή αντίτυπα που είναι αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας ή προσβάλλει το ηθικό δικαίωμα του πνευματικού δημιουργού να αποφασίζει για τη δημοσίευση του έργου στο κοινό, καθώς και να παρουσιάζει αυτό αναλλοίωτο χωρίς προσθήκες ή περικοπές. (άρθρο 8 παρ.1 Οδηγίας 2001/29).»

Σημειώνεται ότι κατά την μετατροπή της ποινής φυλακίσεως η παρ.  6 του ιδίου άρθρου ορίζει ότι το ποσό της μετατροπής ορίζεται στο δεκαπλάσιο των ορίων του ποσού της μετατροπής που προβλέπονται κάθε φορά στον Ποινικό Κώδικα, το όριο δε αυτό σήμερα ανέρχεται σε 5,00 ΕΥΡΩ ημερησίως (πλέον προσαυξήσεως 92% περίπου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου).

Έτσι λοιπόν συνοπτικώς και επιγραμματικώς, ο Οργανισμός Ψ  ως οργανισμός συλλογικής διαχείρισης και προστασίας του περιουσιακού δικαιώματος των πνευματικών δημιουργών έχει δικαίωμα από τον Νόμο α) να απαγορεύσει τη μετάδοση μουσικής προσφεύγοντας στην Εισαγγελία και το οικείο Αστυνομικό Τμήμα όπου ανήκει το κατάστημα, σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 63 του Ν. 2121/ 1993, β) να υποβάλει έγκληση εναντίον του παράνομου χρήστη καταγγέλλοντας το αδίκημα της κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας  σύμφωνα με το άρθρο 66 του Ν. 2121/1993 γ) να εγείρει αγωγή αξιώνοντας την καταβολή των πνευματικών δικαιωμάτων σύμφωνα με το άρθρο 65 του Ν. 2121/1993.